Değerli okurlar,
"Umut fakirin ekmeğidir " derler
ama ben duymak istemiyorum
bu cümleyi.
Çünkü;
Biz fakir değiliz, bilinçli olarak fakirleştirilmiş bir toplum haline getirmişler bizi ne yazık ki..
Gerçek olan ise, düşünürsek eğer,
insanoğlu olarak hepimiz
mutlak fakir ve mutlak aciziz...
Hem ruhen hem de maddeten...
*
Bu konuya bir hikâye ile açıklık getirmek istiyorum..
Efendim,
Vaktin birinde çok kibirli çok zalim bir Pers sultanı varmış.
Herkesi küçümser, sırf gücünü göstermek için keyif olsun diye
insan öldürürmüş.
Günlerden bir gün yine böyle bir sebepten iki adamı ölüme mahkum etmiş ve zindana attırmış.
Gel zaman git zaman bu mahkumlardan biri bu durumdan kurtulmak için çare ararken sultanın atını çok sevdigini öğrenmiş.
Birgün zindan muhafızına:
-- "Sultana söyle eğer hayatımı bağışlarsa bir yıl içinde onun atına uçmayı öğretebilrim" demiş. Muhafız, mahkumun söylediğini saçma bulsa da sonuçta idam edilecek birinin isteği diye sultana iletmiş.
Gösterişe çok meraklı olan sultan da bu isteği saçma bulmuş ama "ya olursa" diye kabul etmiş.
Bu sırada olup biteni hayretle izleyen diğer mahkum inanmayan gözlerle arkadaşına bakmış
ve
-- "Atların uçmadığını biliyorsun, nasıl olur da böyle delice bir fikirle ortaya çıkıyorsun, sen de biliyorsun ki yalnızca akıbetini geciktireceksin o kadar," demiş.
Atı uçuracağını iddia eden mahkum:
-- "Evet, atların uçmadığını ben de biliyorum, ama kendime bir özgürlük şansı veriyorum," demiş.
Arkadaşı:
-- "Nasıl yani?" demiş.
Adam:
-- "Bir yıl uzun bir zaman, eğer sultan isteğimi kabul ederse bu zaman içinde yaşamak için bana dört ihtimal doğar.
Birinci ihtimal, sultan bu yıl ölebilir.
İkinci ihtimal ben ölebilirim.
Üçüncü ihtimal at ölebilir.
Dördüncü ihtimal ise belki bir mucize gerçekleşir, ata uçmayı öğretebilirim," demiş ...
**
Değerli okurlar,
"Hayaller ve gerçekler yarışır.
Hayaller hep önden gider, ama her zaman gerçekler kazanır" demiş Oscar Wilde...
Gerçek olan şu ki;
Şartlar ne olursa olsun, insan umudunu hiç kaybetmemeli, içinde olduğu duruma boyun eğmemeli, umudunu yitirmemeli ve o durumdan çıkmak için mücadele etmelidir...
Yani;
Kendi baharı için kendi çiçek açmalıdır. Vesselam...
Bekir Eroğlu
