Türkiye'de basın özgürlüğünün halini anlamak için, gazetecilerin neden hapiste olduğunu hatırlamak yeter: Mesela Merdan Yanardağ, “Öcalan, 25 yıldır kesintisiz tecritte. Bunun hukukta yeri yoktur" dediği için "suçluyu övme ve terör propagandası"ndan 10 yıl hapis istemiyle yatıyor.
Barış Pehlivan, Libya'da öldürülen MIT mensubunun adını yazdığı için 4 yıllık hapis cezasını çekiyor. Abdurrahman Gök, Nevruz'da polisin bir genci sırtından Murat Çapan, Erdoğan'ı şehit cenazesi önünde selfie çeker halde montajlayan Nokta Dergisi kapağı yüzünden 22 yıl aldı.
Bu örnekleri çoğaltmak mümkün;
ama dikkat ettiyseniz hemen hepsi gerçeği söylemekten hapis yatıyor:
Gerçekten de 25 yıl tecridin hukukta yeri yok, gerçekten Libya'da MİT vurarak öldürmesini fotoğrafladıktan sonra örgüt propagandasından 1,5 yıl hapis cezası aldı.
Türkiye Gazeteciler Sendikasının verilerine göre halen hapiste 21 medya çalışanı var. Bu rakam, 10 yıl önce 72 idi. Rakamdaki azalmanın nedeni, hükümletin ipleri gevşetmesi değil, medyanın çok daha ağır bir oto sansür uygulaması...
Zaten yüzde 90'ı hükmet kontrolünde olan Türkiye medyasında bağımsız kalmaya ve ayakta durmaya çalışan çok az televizyon ve gazete kaldı. Onlar da her an kapatılma tehlikesi, ağır para cezaları ve tutuklanma tehdidi ile karşı karşıya. O yüzden büyük çoğunluk, mesleği terk etti; kalanlar da lafını defalarca tartarak söylüyor.
insanların gözünü, kulağını sürgünden özgürce yayın yapan kanallara çevirmesi boşuna değil. İnsanlar gibi özgür habercilik de ülkeyi terk ediyor. Gazetecilik ne yazık ki can çekişiyor.hangi anayasadan bahsediyorsunuz?
"MELİKE AL"
