Bu yazım çobanla ağa arasında geçen bir diyoloğun öyküsü sevgili okurlarım arife tarif gerekmezmiş; ağa tarlanın sınırına oturmuş tütününü doluyormuş azapta"çoban" kara saban dönemi öküz ile çift sürüyormuş.
ama çoban ikide bir çiftin tutağını bırakıp tepenin arakasın gidip ferahlanıyormuş bu durum ağanın dikkatini çekmiş ve çobanı yanına çağırmış iki de bir çifti bırakıp sen nereye gidiyorsun diye sormuş? çoban cevap vermiş ağa yüzüne gül suyu ishal olmuşşum demiş ağa çobanın bileğine yapışmış gel lan şu dışkıladığın yeri bana göster demiş ve tepenin arkasına aşmışlar oraya bakmışlar buraya bakmışlar insan dışkısına benzer bir şey bulamamışlar derken çobanın gözüne burgacan dikeni üzerinde bir kaç parça dışkı ilişmiş ve ağaya demişki işte ağa bu dışkılar bana ait demiş ağa bakmış bakmış çobana dönmüş demiş ki ulan bunlar it boku nasıl sahipleniyorsun deyince çoban demiş ki ağa kusuruma bakma ben artık iyice şaşırttım artık it boku sıçıyorum demiş,
